Effecten van immuun veroudering op B-cel populaties in multiple sclerose

Hoofdonderzoeker prof. dr. Veerle Somers, Verantwoordelijk onderzoeker: dr. Judith Fraussen

Veroudering van het immuunsysteem of immuunveroudering komt voor in oudere personen en in een gedeelte van patiënten met multiple sclerose (MS), een inflammatoire aandoening van het centrale zenuwstelsel. Immuunveroudering bij B-cellen en antilichamen wordt gekenmerkt door een verlaagde afweer tegen infecties en een verhoogde vorming van autoantilichamen. Recent werden verschillende populaties van immuunverouderde B-cellen met pro-inflammatoire functionele eigenschappen beschreven, waaronder de IgD-CD27- dubbel negatieve (DN) B-cellen en de CD21-CD11c+ B-cellen.

Wij stellen de hypothese dat immuunverouderde B-cellen bijdragen tot het ziekteproces in MS door autoreactieve en pro-inflammatoire effectormechanismen. De proportie van verschillende populaties immuunverouderde B-cellen wordt bepaald in het perifere bloed (PBMC) van MS-patiënten en gezonde personen, alsook in de cerebrospinale vloeistof (CSF) van MS-patiënten en neurologische controlepatiënten. Verdere karakterisatie van immuunveroudere B-cellen wordt dan uitgevoerd. De B-cel (receptor) genen en functionele gen pathways worden bestudeerd middels moleculaire DNA technieken. Tot slot worden de functionele capaciteiten van immuunverouderde B-cellen geanalyseerd door functionele in vitro en ex vivo assays. Hierbij wordt oa. gekeken naar cytokine- en antilichaamproductie. Deze studie geeft ons betere inzichten in de effecten van veroudering op B-cel immuniteit in MS. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van nieuwe therapeutische strategieën, niet alleen voor MS maar ook voor andere B-cel geassocieerde auto-immune aandoeningen.